«Δακτύλιος»
Πλάτωνος «Πολιτεία»
βιβλ. B', ΤΝΘ', δ'.
[...]
Είη δ' αν η εξουσία
ην λέγω τοιάδε μάλιστα,
ει αυτοίς γένοιτο οίαν ποτέ
φασιν δύναμιν
(τω Γύγου) του Λυδού προγόνω γενέσθαι.

[Θα ήταν μάλιστα η εξουσία
για την οποία λέω τέτοια,
εάν αποκτούσαν αυτοί δύναμη
όπως εκείνη που λένε οτι κάποτε
απέκτησε (ο Γύγης) ο πρόγονος του Λυδού.
]

Είναι μεν γαρ αυτόν ποιμένα
θητεύοντα παρά τω τότε Λυδίας άρχοντι,
όμβρου δε πολλού γενομένου
και σεισμού
ραγήναι τι της γης
και γενέσθαι χάσμα κατά τον τόπον η ένεμεν.

[Ήταν λοιπόν αυτός βοσκός λένε
μισθωμένος στον τότε άρχοντα της Λυδίας,
και μετά απο πολλή καταιγίδα που έγινε
και σεισμό,
ράγησε κάποιο (μέρος) της γης
και έγινε ένα χάσμα στον τόπο στον οποίο έβοσκε.
]

Ιδόντα δε και θαυμάσαντα
καταβήναι
και ιδείν άλλα τε
δη α μυθολογούσιν θαυμαστά
και ίππον χαλκούν,
κοίλον,
θυρίδας έχοντα,
καθ' ας εγκύψαντα ιδείν ενόντα νεκρόν,
ως φαίνεσθαι μείζω η κατ' άνθρωπον,
τούτον δε άλλο μεν ουδέν,
περί δε τη χειρί
χρυσούν δακτύλιον όντα
περιελόμενον 

εκβήναι. 
[Εκείνος μόλις είδε και θαύμασε (το χάσμα)
κατέβηκε
και είδε και άλλα
τα οποία αναφέρουν ως αξιοθαύμαστα
και άλογο χάλκινο,
κοίλο,
που είχε μικρά παράθυρα,
απο τα οποία αφου έσκυψε μέσα
είδε έναν που ήταν νεκρός,
ο οποίος φαινόταν μεγαλύτερος απο άνθρωπο,
σε αυτόν δεν είδε τίποτε άλλο,
εκτός απο το οτι στο χέρι του
ήταν ένα χρυσό δαχτυλίδι
το οποίο αφου πήρε (ο Γύγης),
βγήκε (απο το χάσμα).
]

Συλλόγου δε γενομένου τοις ποιμέσιν ειωθότος,
ιν' εξαγγέλοιεν
κατά μήνα τω βασιλεί
τα περί τα ποίμνια,
αφικέσθαι και εκείνον
έχοντα τον δακτύλιον · 

[Όταν έγινε η συνάντηση των βοσκών ως συνήθως,
για να πουν
όπως κάθε μήνα στο βασιλιά
τα σχετικά με τα ζώα,
πήγε και εκείνος
έχοντας το δαχτυλίδι ·
]

καθήμενον ουν μετά των άλλων
τυχείν την σφενδόνην του δακτυλίου
περιαγαγόντα προς εαυτόν
εις το είσω της χειρός,
τούτου δε γενομένου
αφανή αυτόν γενέσθαι τοις παρακαθημένοις,
και διαλέγεσθαι ως περί οιχομένου. 

[Ενώ καθόταν λοιπόν μαζί με τους άλλους
έτυχε να περιστρέψει την σφενδόνη
(το πρόσθιο μέρος με πέτρα ή χάραξη) του δαχτυλιδιού
προς το μέρος του εαυτού του,
στο εσωτερικό του χεριού,
και μόλις συνέβη αυτό

αφανής αυτός έγινε για όσους κάθονταν δίπλα του,
και συζητούσαν σαν να είχε φύγει
.]

Και τον θαυμάζειν τε
και πάλιν επιψηλαφώντα τον δακτύλιον
στρέψαι έξω την σφενδόνην,
και στρέψαντα φανερόν γενέσθαι. 

[Και εκείνος θαύμαζε (απορούσε)
και πάλι ψηλαφώντας το δαχτυλίδι
έστρεψε προς τα έξω την σφενδόνη,
και στρέφοντάς την, έγινε φανερός
.]
 
Και τούτο εννοήσαντα
αποπειράσθαι του δακτυλίου 

ει ταύτην έχοι την δύναμιν,
και αυτώ ούτω συμβαίνειν,
 

στρέφοντι μεν είσω την σφενδόνην
αδήλω γίγνεσθαι,
έξω δε δήλω ·
 
[Και αφου εννόησε αυτό,
αποπειράθηκε να πειραματιστεί εάν το δαχτυλίδι 

έχει αυτή την δύναμη,
και του συνέβαινε το ίδιο,
στρέφοντας προς τα έσω την σφενδόνη,
αφανής γινόταν,
ενώ προς τα έξω, εμφανής ·
]

αισθόμενον δε 
ευθύς διαπράξασθαι των αγγέλων
γενέσθαι των παρά τον βασιλέα,
ελθόντα δε 

και την γυναίκα αυτού μοιχεύσαντα,
μετ' εκείνης επιθέμενον
τω βασιλεί αποκτείναι
και την αρχήν ούτω κατασχείν.

[συνειδητοποιώντας το
ευθύς κατάφερε να πείσει τους αγγελιοφόρους
να συμπεριληφθεί σε αυτούς που θα πήγαιναν στο βασιλιά,
και όταν ήρθε
και διέπραξε μοιχεία με τη γυναίκα του,
του επιτέθηκε με την βοήθειά της
και σκότωσε τον βασιλιά
και την εξουσία έτσι κατέλαβε.
]
 
[...]

Δια την μεταγραφήν
και απόδοσιν,
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς  
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞ΙΑΟ∞✩
✩∞ΚΡΣ∞✩
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩

(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς 
να παραπέμπουν στην σελίδα 
που βρίσκουν κάθε κείμενο
διότι γίνονται ανανεώσεις)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε, ρωτήστε, προτείνετε: